Moeite met kritiek incasseren? Dat valt ook niet mee. Veel sneller heb je teruggeketst: ‘Nee jij dan’…
Verbaal servies-smijten noem ik dit: gooien en teruggooien. Vaak zeggen mensen het letterlijk, nog veel vaker zit het verstopt in allerlei tegenwerpingen:
- ‘Moet je dat zo lomp zeggen?’ ‘Nee jij dan, toen je me uitmaakte voor…’
- ‘Kunt je niet eens reageren op wat ik zeg?’ ‘Nee jij bent er altijd met je hoofd bij, zullen we zeggen.’
- Enzovoorts. Je kent vast zelf voorbeelden te over.
Uitleg: Het probleem is dat je niet eens zegt dat de ander ongelijk heeft. Eigenlijk zeg je dat hij gelijk heeft, maar hij moet niets zeggen want doet het zelf ook. Maar dat doet er natuurlijk niet toe. Als de ander een punt heeft, heeft hij een punt. Punt uit. Al doet hij het honderd keer meer zelf.
Anders doen: Natuurlijk, dat valt niet mee, maar bijt op je tong en pers het er uit: ‘dat is dan niet leuk van me, sorry…’ En houd gewoon je mond over wat de ander zelf doet!
Vraag ik nu teveel van je? Probeer het uit. Je zult zien, het doet wonderen, je partner voelt zich eindelijk gehoord. Incasseer dus, en scoor bonuspunten! De volgende keer luistert hij misschien ook naar jou!
Herken je hier iets in? Lees dan ook mijn blog over ‘kritiek incasseren‘ of ‘aanspreekbaar zijn‘.
